We hebben heel veel mooie herinneringen aan Lucas’ korte, maar rijk gevulde leven. Bij het lezen van de overweldigende hoeveelheid deelnemingskaartjes en -berichten, is het ons opgevallen dat er ook heel wat mooie, grappige, ontroerende, … herinneringen leven bij andere mensen. We willen deze heel graag verzamelen voor onszelf, maar vooral ook voor als Ruth … More Herinneringen aan Lucas

“Vanaf nu ben ik enig kind” zegt Ruth aan het ontbijt. Ze zegt het zonder veel emotie, als een nuchtere vaststelling van een veranderde realiteit. “Vroeger had ik een broer. Dat is Lucas. Maar nu hij dood is, ben ik alleen” voegt ze er nog aan toe. We proberen dit wel wat te relativeren door … More Enig kind

We zijn in opruimmodus.Onze gang en ons terras staan vol spullen voor het Spit, het containerpark, de chiro, de school, … Het is erg zichtbaar dat onze prioriteiten de afgelopen maanden elders lagen. Het opruimen houdt ons bezig en maakt de leegte iets draaglijker. Het is erg bevreemdend dat 👑Lucas👑 niet meer in ons huis … More Post voor Koning Lucas

Gisteren namen we met heel veel mensen afscheid van Lucas. De prachtig versierde kerk, mooie muziek en uitstekende voorgangers, gaven de juiste toon van diep verdriet en dankbaarheid voor wat was. Tegelijk primeerde de exliciet uitgesproken hoop om Lucas levend te houden in woord en gedachte. De intensiteit van de hele dag is onmogelijk in … More Een koning waardig

Deze middag werd de kist van Lucas gebracht. Met veel nieuwsgierigheid en eindeloze vragen volgde Ruth het plaatsen en kisten vanop de eerste rij.  Enthousiast strooide ze blauwe zachte veertjes rond Lucas en zette ze de door haar gewonnen driekoningenkroon op zijn hoofd. Zeven witte rozen, een kleine Olafknuffel, twee brandende theelichtjes op batterijen en nog een … More Schatkist

Lucas’ lichaam is nog even dicht bij ons. Ondanks de tijdsgeest, kiezen we bewust voor thuisopbaring. Want ons kind moeten ‘stockeren’ in een anoniem funerarium voelt helemaal fout. Voor ons gezin is de nabijheid van zijn dode lichaam in onze living een geruststelling; misschien nog het meest voor Ruth, die bij thuiskomst steeds ‘opgelucht’ checkt of … More (Nog even) dicht bij ons

Op 6 januari is er voor ons vanaf nu maar 1 koning meer. Lucas is deze avond om 21u48 vredig ingeslapen in onze armen.

Al dagen wijken we niet meer van Lucas’ zijde. Al meerdere keren kregen we het signaal dat het nog een kwestie van uren was. Maar uren werden dagen en elke keer dat Lucas dieper wegzakte, kwam hij er weer bovenop. We beleven intense momenten, adembenemend zwaar en tegelijk mooi,  zo dicht bij Lucas. We koesteren … More Ijzersterk