Juf Ilse, van de eerste kleuterklas, stuurde ons deze herinnering.
Wil jij ook jouw herinnering delen met ons? Vul dan zeker dit formulier in.
Dank je wel!!!
Lucas, lieve Lucas…
Als juf heb je vele kindjes en die sluit je allemaal in je hart. Toch blijft het ene kind je al wat meer bij dan het andere.
Lieve Lucas, jij BENT zo een van die kapoentjes. Niet alleen door de kanker en de dappere strijd die je voerde… Maar vooral door wie je was in m’n klasje: een (gewone) kleuter van drie jaar. Al was er aan jou niet veel gewoon hoor… Terwijl andere jongens naar school kwamen met auto’s en zwaarden, bracht jij poppen en handtasjes mee. Terwijl andere jongens ‘papa’ speelde in de poppenkamer was jij een ‘mama’ die zorgde voor de kindjes. Jij was een vrolijke, lieve, taalvaardige en empathische jongen met een uitzonderlijke voorkeur voor de kleur ROOS. Je viel op in de klas en je viel op in de kring. Iedere dag en iedere moment had je wel iets te vertellen.
Enkele weken voor het schoolfeest vertelde ik in onze eerste kleuterklas dat wij als wasprinses of wasprins mochten optreden. Ik liet de meisjes zien welk rokje ze mochten aandoen en de jongens welke wasschorten met gouden kronen zij mochten dragen. Ook daar had je iets op te zeggen. Jij wou OOK prinses zijn…
Enkele mensen uit m’n omgeving vroegen me of ik dit wel kon toelaten… Hier bracht jij de volwassene wereld wat bij, lieve Lucas. Waarom zou je niet mogen zijn wie je bent en mogen houden waar je van houdt?? Als ik jou had verplicht om prins te zijn, zou je nooit zo geschitterd hebben.
Toen was je een schitterende wasprinses en vandaag schitter je verder… Als die ene schitterende ster.
Lieve Lucas, lieve schitterende wasprinses …
Je wordt gemist!!!
Koning voor altijd 