Koning voor altijd

We gedenken vandaag Lucas’ 9de verjaardag, voor ons 7 + 2.
De hele afgelopen week stond reeds in het teken van Lucas: nadenken over hoe we die dag precies wilden gedenken en met wie en vervolgens de zoektocht naar gouden en zilveren ballonnen, kaarsen en cakeversiering. We bestelden ook gele en blauwe bloemen en plantjes voor bij zijn graf, zijn foto op de kast en op tafel en zijn speciale gedenkplekje in de tuin.

Zondagmorgen versierden we het huis en de tuin met kaarsen, bloemen en ballonnen. In de namiddag nam Ruth met het kinderkoor, waar ook Lucas nog meegezongen heeft, deel aan het Provinciaal Koortornooi. Het mini-concertje werd door dirigente Ria speciaal opgedragen aan Lucas. Vooral het lied “heksen” was een speciale verwijzing naar Lucas. Meer dan 2 jaar geleden zong Lucas hetzelfde lied mee.  Je kan de gelijkenissen zelf ontdekken in de filmpjes.

Nadien trokken we richting kerkhof, om Lucas’ graf te versieren met gouden en zilveren ballonnen. We zetten deze keer een gouden kaars in de graflantaarn en hadden zoveel mogelijk gele en blauwe bloemen bij. Ruth plukte en strooide zoveel mogelijk madeliefjes op en rond het graf. Alles samen heel droevig, maar tegelijk ook heel mooi, niet in het minst door het zonovergoten weer.

Thuis mocht natuurlijk de taart met kaarsjes niet ontbreken, met een enthousiast blazende Ruth.

Na de koffie en taart, versierden we allen samen de grote taarten die papa gebakken had voor Lucas’ klasvriendjes. Het werden twee kunstwerkjes met heel veel goud, zilver, geel en blauw, maar vooral ook heel veel liefde en zorg.

Deze namiddag deelden we de taarten uit op school. Er vloeiden heel wat tranen, maar er werd ook enthousiast geklapt, gezongen en gesmuld.

Zo’n verjaardag – de tweede intussen zonder Lucas – is waanzinnig intens. Voor Ruth is het de evidentie zelve dat dit gevierd wordt met ballonnen en taarten en feest. Voor ons is het een heel denkproces, een heel rauwe confrontatie met de Lucasloze realiteit, het gemis en alles wat nooit meer zal zijn. Toch doet het deugd om te vieren en te gedenken, zeker in de nauwe verbondenheid met iedereen die meeleefde de afgelopen dagen. Hoe verder Lucas’ overlijden achter ons ligt, hoe implicieter de verbondenheid en het medeleven worden, terwijl het gemis voor ons nog elke dag groter wordt. We willen dan ook iedereen bedanken voor de mooie woorden, kaartjes, berichten en bloemen. Ze betekenen eens zoveel.