Aan de vooravond van Ruths vijfde verjaardag, keren we vijf jaar terug in de tijd. De hele zwangerschap lang was Lucas ervan overtuigd dat hij een zusje kreeg. “Lucas krijgt een zusje, want Lucas is al een broertje. En mama is een meisje, dus de baby is ook een meisje” verkondigde hij parmantig aan al wie het horen wilde. Tegen juf Isa van de instapklas ging hij nog een beetje verder: “Ik krijg een zusje en ze heet Sarah” vertelde hij op een dag. Toen juf Isa mij kwam feliciteren dat we een dochter Sarah gingen krijgen, hoorde ik het in Keulen donderen! We wisten het geslacht van de baby helemaal niet en de naam Sarah was helemaal niet in de running.
Op donderdag 3 maart werd onze Ruth dan eindelijk geboren. Toch een meisje! Eindelijk konden we onze favoriete meisjesnaam gebruiken, al had Lucas hem ook gekregen als vierde naam. We moesten midden in de nacht naar het ziekenhuis en tante Machteld en tante Reinilde ontfermden zich over Lucas. In de namiddag kwam Lucas op bezoek om kennis te maken met zijn zus. Zijn gezicht sprak boekdelen!
Maar mama’s avondeten was minstens even interessant.
Lucas sloot zijn zusje meteen in zijn hart en vanaf dag 1 trad hij op als een echte grote broer en beschermer. Apetrots was hij, toen we Ruthje kwamen tot in de Lieveheersbeestjesklas.
“Tante Isa! Mijn mama heeft mijn baby mee” riep hij uitgelaten toen ik hem met Ruth in de draagzak uit school kwam halen.
Gelukkige verjaardag Ruthepetuut! Ik weet zeker dat je grote broer morgen meeviert hierboven.
Koning voor altijd 