Lucas had een hele dag weinig energie; heel snel moe en dus veel op de zetel. Maar net voor het slapen wou hij toch nog de aangekondigde scheerbeurt bij papa doen. Met veel enthousiasme en energie bleef hij dapper voortscheren. Een heel verschil met 2 jaar geleden, toen hij er na vijf minuten al genoeg van had.
Er zijn natuurlijk nog ontelbare verschillen met toen, maar het mooiste verschil is wel zijn toegenomen zorgzaamheid. “Doet het geen pijn? Als het pijn doet moet je het zeggen hoor” vroeg hij voortdurend. Ook al draait onze wereld momenteel vooral rond hem, zijn aandacht gaat niet alleen naar hoe hij zich voelt maar ook naar ons.
Na afloop een foto van de 2 kaalkopjes samen mocht dan weer niet.
“Dat is voor als iedereen die kaal wil zijn, kaal is. Dan gaan allemaal samen op de foto. Anders hebben we te veel foto’s.”
Droog…
Koning voor altijd 