Elk pondje moet door ’t mondje

Eten is weer een bijna full time bezigheid. Lucas heeft ondanks de chemo gelukkig nog steeds eetlust, maar zijn smaakpapillen maken rare bokkesprongen.

Hij eet bijna de hele dag door, begint aan bijna alles, maar laat het meeste eten na enkele happen liggen. Vandaag stonden op het menu: suikerwafel, sinaasappel, enkele apéricubekes, een kippenboutje, een hapje hamburger, een halve wortel, enkele minibotergaletjes, een halve hazelnootreep, een paar slokjes fortimel vanille, een prinskoek, een boterham met hespenworst en salami, enkele stukjes notenbrood met boter, enkele slokken cola, een hap makreel in tomatensaus en een poging tot balletjes in tomatensaus. 

Het is een eindeloze stroom van dekken en afruimen, kiezen, klaarmaken, voorschotelen, proeven, weer afdekken en in de koelkast steken, iets anders zoeken, nog iets anders zoeken, … 

Maar we troosten ons dat al die afzonderlijke hapjes hopelijk toch verder gewichtsverlies kunnen tegengaan. Hoe langer we kunstvoeding achterwege kunnen laten, hoe liever. Nu maar hopen dat hij de komende dagen niet te veel last krijgt van aften, want dan zouden eten en drinken wel eens heel moeilijk kunnen worden …