Koning voor altijd

Lucas’ medicatie staat nog steeds niet op punt. Ondanks twee dosisverhogingen van de morfine gisteren, wordt hij nog steeds geplaagd door hoofdpijn en nekpijn. Ook de misselijkheid en het braken blijven opspelen. Deze namiddag kwam de thuisverpleging om de medicatie nog maar eens op te drijven. Het lijkt wel iets te doen, maar de pijn is toch nog niet helemaal weg.

De aanhoudende last heeft ons ook doen beslissen om het bezoek wat te beperken: minder en korter, zodat Lucas voldoende rust krijgt.

Ondanks alle last had hij gisteren in de late namiddag een langer goed en helder moment. Hij zat in zijn rolstoel, at wat taart van tante Machteld en enkele hapjes van de ovenschotel van juf Hilde. We kregen hem pas terug in bed, toen hij half in slaap lag. Deze namiddag koos hij ook plots voor de rolstoel en zat hij bij ons aan tafel, tijdens het koken en het eten.

De mooie, heldere momenten worden steeds schaarser, maar als ze zich voordoen geven ze ons wel een enorme boost.