Het begin van het einde …

Dag 1 van chemo 7 zit er alweer bijna op. Het was een drukke, bewogen dag: leuke bezoekjes, knutselen, cupcakes bakken, versieren en opeten in de speelzaal, loopwedstrijdjes met papa, verpleegsters terroriseren met Angry Birds spelletjes en filmpjes en tussendoor drie flinke dosissen chemo, …

Maar het belangrijkste waren toch de twee bezoeken aan de bestralingsafdeling. We kregen heel veel uitleg, zowel op ons als op Lucas’ niveau, en kregen daarna de bestralingsruimte en -machine te zien. In de namiddag mochten we nog eens teruggaan om een maskertje van Lucas’ hand te laten maken. Volgende week zal dan het echte gezichtsmasker worden gemaakt. Dat zal de komende dagen nog heel veel uitleg en voorbereiding vragen.

Al met al een bewogen dag voor ons hyperkinetisch konijn. De chemo zorgt sedert de avond ook voor stevige buikkrampen. Doodmoe en een beetje weemoedig ligt hij in bed, te bekomen van een stevige ‘ik-heb-pijn-en-wil-naar-huis’ huilbui.

Nog 2,5 chemosessies, 31 bestralingen en een heleboel onderzoeken in het verschiet, dat is niet echt een opbeurende boodschap en toch mogen we dit écht als het einde van de behandeling beginnen te beschouwen.