Koning voor altijd

Vanmorgen vertrokken we weer richting UZ voor enkele dagen chemo. De derde kuur alweer! Het bleek daar heel druk te zijn, waardoor er niet meteen een kamer beschikbaar was. We mochten ons dan ‘voorlopig’ installeren in de living (eveneens briefing ruimte voor de verpleging, dus vlogen we er tussen 14u en 15u ook weer even uit). Wat een lange, saaie dag leek te worden, werd in werkelijkheid een heel drukke en afwisselende dag met veel onderzoekjes en bezoekjes van de verpleging, de dokters, de diëtiste, de psychologe, de kinesiste en van de cliniclowns Mouche en Puf. Lucas was in superform: het aanprikken ging vlot, enkel het verwijderen van de pleister met toverzalf en het ontsmetten van zijn ‘prikdoosje’ (port-a-cath) zorgden voor wat protest met traantjes. Daarna volgde wel een heel spannend moment: mama mocht de pleisters verwijderen van de insnijding voor het tracheostoma. Het gaatje is intussen mooi dichtgegroeid, er zit enkel nog een korstje op. Hoera, weer een vervelende pleister minder!

In de namiddag kwamen bobonne en mama’s collega Marjolijn op bezoek. Marjolijn is ook nog eens nagelstyliste en had al haar mooiste kleurtjes nagellak en steentjes, glittertjes, plakkertjes, stempeltjes en nog véél méér bij! Wat een plezier: Lucas mocht niet alleen alles zelf kiezen, hij mocht ook nog eens meehelpen. Mouche en Puf waren superongeduldig om het resultaat te zien. Ze kwamen om de paar seconden vragen ‘of het al klaar was’ en elke keer opnieuw lag Lucas plat van het lachen. Intussen werden de eerste zakjes Chemo Kasper toegediend, maar zoals verwacht, had Lucas daar geen last van.

Wat het allermooiste was aan deze dag, is dat iedereen die Lucas zag, versteld stond over hoe goed hij eruit ziet en hoe vrolijk hij wel is. Enkel zijn sonde en zijn kale hoofdje verraden wat er zich vanbinnen allemaal afspeelt.