Sedert Lucas’ ziekte wordt ons huis overrompeld door kaartjes en pakjes. Hoewel we alle pakjes heel erg dankbaar in ontvangst nemen, gaat een heel warme dankjewel toch uit naar de gigantische artistieke productie van de apenklas van Lucas en de Kaboutertjes, Ruths groepje in de crèche. Ons huis is nog nooit zo fleurig geweest! De nieuwe lading tekeningen en bloemen die we deze ochtend in ontvangst mochten nemen van de apenklas nemen we morgen mee om Lucas’ ziekenhuiskamer op te fleuren.







Vandaag had Lucas een echte topdag sedert het begin van zijn ziekte, nu al bijna een maand geleden. Hij heeft gegeten als een paard, in bad gezeten en bij de buren gespeeld alsof het vroeger was. Heerlijk om te zien en jammer dat het van korte duur is. Anderzijds, als zijn lichaam er nu klaar voor is, dan laten ze de volgende kuur maar beter meteen van start gaan. We willen de tumor, die bij elke inspectie zichtbaar kleiner is, niet de kans geven zich eveneens te herpakken.
De komende drie dagen worden weer vreselijk zwaar voor Lucas, maar we zullen net als vorige keer alles op alles zetten om de ellende zoveel mogelijk te verdrijven met vrolijk versierde muren, muziektherapie, ziekenhuisschool, kinesitherapie, zijn favoriete boeken en DVD’s en vooral: bezoekjes van de mensen die hem het dierbaarste zijn.
Heel veel bewondering voor jullie, hoe jullie het aanpakken en hoe jullie je erdoorheen slaan. Elke keer wanneer ik lees dat Lucas een “up” heeft, huppelt mijn hart even mee. Kop op kleine man. Moed houden. We blijven aan jullie en denken en voor jullie duimen.
LikeLike