Koorts

Gepost op door LucasforLife

Gewekt door een wel heel rochelende en versnelde ademhaling, weet ik meteen dat het mis is: Lucas heeft koorts. Na wat geworstel met de thermometer (we hebben er nog niet aan gedacht een oorthermometer te kopen, maar die zal er nu wel heel snel komen) wordt dit bevestigd. Snel een telefoontje naar de kinderonco-afdeling, wat spullen bij elkaar sprokkelen en papa en Lucas zijn vertrokken in het holst van de nacht. Misschien voor niets – het kan ook een reactie op de chemo zijn (al is het dan wel érg hoge koorts) – maar met zijn tracheacanule nemen we geen enkel risico. Ocharme het ventje, er staat hem weer heel wat onaangenaams en in zijn ogen angstaanjagends te wachten. The battle continues …

6 reacties op ‘Koorts’

  1. Wat een schok… Ik duim, zoals vele mensen denk ik, ongelofelijk hard voor jullie! Spijtig genoeg kan ik dit niet van jullie overnemen, al zou ik het zo graag willen… Veel moed! xxx

    Like

  2. Hoe gaat het nu met Lucas? Is de koorts er nog? Ik volg zijn verhaal op de voet en hoop met jullie mee dat alles goed komt met jullie kereltje. Mooi geschreven blog, recht uit je hart. Heel veel moed, kracht en sterkte de komende tijd. Het kaarsje dat hier elke dag brand, is nu ook voor jullie.

    Grtjs
    Kelly (oud-leerling)

    Like

    1. Dag Kelly, bedankt voor je bezorgdheid en goede wensen. Wees gerust, jij bent een leerling die ik nooit zal vergeten, en niet alleen omdat je je eerste kindje verloren bent. Je hart voor kinderen is altijd indrukwekkend groot geweest. De koorts van Lucas is er nog, en alle onderzoeken lopen nu, op zoek naar de schuldige bacterie. Dus afwachten, maar hij komt alweer wat tot leven.
      Hopelijk snel meer nieuws!!!!

      Like

      1. “Dat het leger maar snel die monstertjes aanvalt en vernietigt”, om het met de woorden uit een kindermond te zeggen.. Sterkte!

        Like

  4. Wij duimen ook mee! Konden we allemaal maar een stukje voor jullie overnemen of mee dragen, zodat het niet zo’n ongelofelijke strijd zou zijn. We kunnen alleen maar beginnen begrijpen op welke rollercoaster van emoties jullie terecht gekomen zijn en we leven met heel ons hart – en als ouders – met jullie mee. Moed, en blijf hier durven schrijven zodat ook jouw emoties als mama even mee gedragen kunnen worden.

    Like

Reacties zijn gesloten.