Praten over dood gaan; stap voor stap

Gepost op door LucasforLife

Vrijdag de 13de, klinkt altijd als een onheilspellende dag. Toch was dit voor Lucas deze keer niet van toepassing. Want na een onmenselijke nacht van pijn en overgeven, werd in de ochtend snel beslist een morfinepomp te combineren met zwaardere anti-misselijkmedicatie en dit bracht snel verlichting. Tegen de middag begon Lucas zelfs voorzichtig een beetje te eten, en reageerde hij eindelijk opnieuw op externe prikkels.

Tijd dus om voorzichtig te beginnen over dood gaan. Om dit wat voor te bereiden, was papa maanden geleden reeds op zoek gegaan naar kinderboekjes waarin doodgaan op Lucas’ niveau wordt aangebracht. Een snelle zoektocht leverde vooral veel omfloerste metaforen en heel geromantiseerde voorstellingen op. Maar zelden wordt in kinderboeken het doodgaan heel expliciet benoemd.

Daarom besloot papa te proberen zelf een kinderboekje op maat te maken. En met zeer eenvoudige tekeningen en wat hulp van mama en tante Katrien, lukte dit wonderwel. Met volgend filmpje krijg je een impressie. De achtergrondmuziek werd opgenomen tijdens de muziektherapie van Lucas.

Lucas luisterde zwijgzaam en stelde geen enkele vraag, maar duwde het boekje ook niet weg. Een uurtje later vertelde mama over het verhaal van Oscar en oma Rozerood, om aan te brengen dat wij niet willen verzwijgen dat zijn kanker nu toch aan het winnen is. En opnieuw luisterde Lucas heel stil en stelde geen vragen. Pas later op de avond kwam er ééntje: “Moet ik nog naar school?”, met een bezorgd ondertoontje. De geruststelling “dat hij niet moet gaan als hij zich slecht voelt” en “alleen als hij zich goed genoeg voelt om leuke dingen te gaan doen” was op dat moment voldoende.
We hadden dus het raden naar wat hij nu al begrepen heeft en wat niet. Tot onze lieve vriendin Elsk  even alleen met Lucas op de kamer was en hij spontaan vertelde “dat papa en mama hadden verteld dat hij ècht niet meer beter wordt, en dat hij gaat doodgaan” en “doodgaan is zoals rusten en inslapen”.
Het is voor ons een geruststelling dat de opening gemaakt is, zijn doodgaan bespreekbaar is geworden èn hij reeds spontaan hierover met anderen begint te praten. Er zullen nog vele vragen volgen, en we zullen ook niet op alles even goed kunnen antwoorden, maar stap voor stap kunnen we ons samen wel zo goed mogelijk proberen voorbereiden.

14 reacties op ‘Praten over dood gaan; stap voor stap’

  1. Met tranen lees ik jullie woorden…
    Ik bewonder hoe jullie omgaan met alles wat jullie naar aanleiding van Lucas zijn ziek zijn overkomen is en te wachten staat. Lucas wordt omringd door prachtouders en een warm gezin.
    Ben blij dat de medicatie hem meer comfort geeft. Dat moet voor jullie als ouders ook een kleine herademing zijn.
    Welgemeend veel sterkte en moed voor deze nieuwe tijd.
    Warme knuffel
    X
    Kirsten en co

    Like

  2. Ook hier zijn er tranen en ook bewondering voor zo’n lieve maar ook zo’n eerlijke aanpak van het thema sterven. Fantastisch dat papa zelf een boekje maakte. Maar vooral….wat een fantastisch kind is Lucas toch.
    Wij zijn blij dat zoveel mensen jullie steunen in deze moeilijke tijd.
    Dikke zoen.

    Like

  3. Geen woorden, veel tranen in de ogen. We wensen jullie nog tijd en veel mooie momenten. Marieke en co

    Like

  5. Knuffel elkaar, zie elkaar graag. Ook dit zijn mooie dierbare en serene momenten. Vanuit Opwijk ren mijn schooltje, komen er vele knuffels overgewaaid. Ik vertel over Lucas ook tegen mijn kinderen op school. Wij zijn met bednet gestart voor een kindje met leukemie en vermoedelijk nog een bijkomende kanker. Het is een levenslust dat mijn kinderen met verstandelijke beperking zo zorgen voor elkaar en zelf al lesgeven via bednet aan hun klasgenootje. Dit heeft veel meer impact dan rekenen en lezen. Mijn kaarsje brandt voor jullie allemaal.

    Like

  6. Het taboe op verdriet en afscheid nemen is in onze tijd nog levensgroot.Mooi hoe jullie dat doen.Daar is veel moed voor nodig.Met heel men hart en gebed bij jullie.Mia VDE

    Like

  7. Mijn ogen vol tranen… Hij is nog zo klein en toch zo “verstandig”. Veel warmte en liefde wens ik jullie de komende periode.

    Like

  8. Alleen dit: de kaars brandt, in mijn hart en in mijn huis. Dicht bij mij, dicht bij jullie…

    Like

  9. Wat een verhaal, wat een grote liefde. Ik ben stil en kan slechts met genegen hart bij jullie zijn. De rest is stilte. Alle sterkte en veel Licht.

    Like

  10. …………. Geen woorden. Een heel mooi boekje, ontroerd door alles te lezen. We hopen dat alles rustig mag blijven voor Lucas, zoals nu, omringd door jullie. Eva VS

    Like

  11. Heel mooi boekje. Ik werd er stil van. Hoe jullie als schitterend gezin dit aanpakken. Ik hoop dat Lucas zich een beetje beter voelt, minder pijn en dat jullie nog een tijdje bij mekaar kunnen zijn : als warme gezinnetje. Veel moed. Veel sterkte. Ik denk aan jullie. Hilde

    Like

  12. Oh wat is dit mooi, zo menselijk, zo goed!
    Dit is zin geven aan het leven! Geen zin geven aan de dood. De dood heeft geen zin. De dood is er gewoon. Maar zin geven aan het leven, het lijdende leven, het leven van de lijdende mens. Prachtig!

    Like

  13. Lieve ouders, weet u/jullie/ gedragen door ‘Iemand’ die nu héél dicht, bij, in jullie is, al lijkt alles nu zo donker. Mag je daarin blijvend geloven; mag je daarop blijvend vertrouwen.
    Dit is ons gebed voor jullie, meer hebben wij niet..
    Heel veel liefs.
    roos en johan

    Like

  14. Bewondering… ishet eerste woord dat in mij opkomt. Voor jullie als familie, voor Lucas, voor alle lieve mensen die hem en jullie omringen. Hopelijk lukt het praten vlot, jouw boekje is in elk geval een geslaagde aanzet. Geniet van elkaar, van de mooie momenten… Hopelijk nog voor even! X

    Like

Reacties zijn gesloten.