Koning voor altijd

Vrijdagmiddag fietsten mama en Lucas samen de Gasthuisberg op, waar we verwacht werden op Dagzaal voor de start van de nabehandeling. Lucas was duidelijk liever op school gebleven en het was dan ook extra jammer dat er geen knutselactiviteiten waren. Het werd een namiddag van wachten: om aangeprikt te worden, op het infuus Vinorelbine, op de pilletjes en op de apotheker om er uitleg bij te geven. We waren dan ook pas om half zes weer thuis. Als compensatie voor het lange wachten, werd Lucas wel een rondleiding in de ziekenhuisapotheek beloofd komende vrijdag. Hij was het lange wachten op slag vergeten.

Het zonnige weekend verliep rustig en afwisselend: boodschappen, spelen binnen en buiten, knutselen, puzzelen, vriendjesbezoek en heel veel eten. Deze namiddag kwam juf Hilde nog eventjes aangewaaid, dat was een hele leuke verrassing.

De nieuwe chemo kan misselijkheid geven, maar daar hebben we tot nu toe niks van gemerkt. De pilletjes Cyclophosphamide -een zwaar gereduceerde dosis van de chemo waar hij telkens zo ziek van werd- vragen wel om extra vochtinname, want ze zijn schadelijk voor de nieren en de blaas.

Al met al een opluchting dat Lucas tot nu toe geen last heeft, al zit de medicatie voor zijn maag wel al klaar in zijn boekentas. Je weet maar nooit …

Morgen begint zijn eerste volle schoolweek. Dat zal ongetwijfeld vermoeiend worden, maar ook dubbel en dik genieten.