Koning voor altijd

“Papa, je haar is al weer veel gegroeid”, merkte Lucas deze week op. “Tijd om het nog eens zoals mijn hoofd te scheren”, voegde hij er met een brede glimlach aan toe. De harde stoppels staan inderdaad inderdaad in schrik contrast met zijn zijdezachte schedel. De zondagochtend was het uitgelezen moment om rustig aan de slag te gaan. Na enkele minuten kwam Lucas zelfs dolenthousiast meehelpen: balancerend op het lavabomeubel papa’s hoofd inwrijven met scheergel en vervolgens voorzichtig de stoppels wegschrapen met een scheermesje. En dat allemaal met een brede glimlach en tegelijk wat schroom voor de enkele kleine wondjes. De voldoening werd nog groter toen hij deze avond spontaan vroeg om zoenen op zijn kale knikker om vervolgens zelf zoenen te geven op papa’s kale knikker. Zoenen en knuffels zijn normaal nooit aan hem besteed.