Koning voor altijd

Lucas was gisterenmorgen 24u koortsvrij en mocht dan normaal gezien uit isolatie. Maar omdat de dokters eerst wilden afwachten of de koorts ook wegbleef wanneer men de antibiotica begon af te bouwen, mocht hij pas vandaag voor het eerst zijn kamer verlaten. Gisterenmorgen kwam wel Ruthje al op bezoek en het was een echt broer- en – zus – weerzien: eerst dolblij en vijf minuten later al klinkende ruzie over de playmobil. Goed dat sommige dingen nooit veranderen!

Vandaag werd de rest van de medicatie afgebouwd en werd de “zware” intraveneuze voeding vervangen door een lichtere versie, in de hoop dat zijn natuurlijke hongergevoel en eetlust zo terugkomen.

Als hij goed eet en zijn bloed staat goed, dan mag hij morgen mee naar huis. Maar daar zal het schoentje misschien nog even wringen. Hij zal wellicht eerst nog een bloedtransfusie nodig hebben, want zijn rode bloedcellen zijn weer aan het dalen en eten gaat ook nog niet echt goed, aangezien zijn mond nog erg gezwollen is. Misschien gaan we dus nog even half pension: ’s nachts aan de voedingspomp in het ziekenhuis en overdag naar huis.

Bezoek voor Lucas is ook bij ons thuis heel welkom, want hij leeft er erg van op en dat helpt om hem aan het eten te krijgen.  Hij is wel nog moe en slap, dus liefst geen grote aantallen tegelijk en geen kinderen. Wie wil komen moet wel kerngezond zijn.

Hierbij willen we iedereen bedanken voor de vele wensen, kaarsen, kaartjes, bezoekjes, berichtjes, cadeautjes en opvang voor zowel Lucas en Ruth. Het was een ongelooflijke hulp dat we weer op zoveel mensen konden rekenen!