We merken het al een paar dagen: Lucas wil wel spelen en actief zijn, maar heel vaak lukt het maar half, omdat hij zich zo slap voelt. Dan kruipt hij weg in “zijn” hoekje van de zetel en wil hij niks of niemand. Wat calorierijke voeding of drank helpt hem er soms wat bovenop, maar het vraagt ook veel energie om iets te vinden wat hij lust. Meestal is er een “gerecht van de dag”: een hele dag sinaasappel, een hele dag pasta al pesto met broccoli en spekjes, een hele dag crocque monsieur, … Vandaag is de favoriet ciabatta met pesto.
Deze ochtend gingen papa en Lucas naar Gasthuisberg voor een bloednama. Enkele uurtjes later werden we opgebeld om terug te komen: de rode bloedcellen staan heel laag, dus is er een transfusie nodig. Zijn witte bloedcellen staan ook al bijna op nul, maar die moeten zichzelf herstellen en dat zal nog wat tijd vragen.
En zo zitten/liggen we hier intussen terug op de dagzaal, wachtend op bloed. Wellicht voelt Lucas zich over enkele uurtjes al heel wat beter. De komende dagen rustig invullen en heel erg opletten voor infecties, dat is de boodschap!
Koning voor altijd 