De bloedcontrole gisteren toonde reeds dat Lucas vandaag bloed zou moeten bijkrijgen. We waren dus voorbereid op een wachtende dag. Maar nog wat extra vertraging bij de chemo bovenop de verpletterende hitte stelde ons wel serieus op de proef.
Gelukkig waren er ook wat meevallers. De dagzaal was bij momenten heel rustig, de andere ouders straalden veel warmte (sic) en geduld uit, en bovenal, Lucas voelde zich meestal opperbest. Tijdens de terugrit op de fiets werden we zo aangenaam verrast door het verkoelende briesje, dat Lucas voortdurend uitriep “dit is de mooiste dag van mijn leven”. Dit is natuurlijk niet zomaar een uitspraak, maar een zinnetje van Olaf uit Frozen. Want eenmaal thuis werden we ondergedompeld in een reuze gezellige Frozen-filmavond met vele juffen van de kleuterschool, compleet met ijs, popcorn en hotdogs. En zo eindigde een zenuwslopende dag toch nog in een magistraal hoogtepunt.
Koning voor altijd 