Wat er vrijdag na de mislukte pogingen tot het plaatsen van de maagsonde uitzag als een troosteloos en vooral eindeloos verlengd weekend, werd uiteindelijk een heel aangenaam en vooral verrassende driedaagse.
De intraveneuze voeding werd vrijdagavond opgestart en werd heel goed verdragen. Zaterdagnamiddag konden we Lucas met een gerust hart aan de goede zorgen van tante Ingrid overlaten, zodat papa en mama een paar uurtjes samen thuis konden zijn.
Zondag kwam oom Jaap een paar uurtjes Lucas entertainen in het ziekenhuis en blijkbaar werkte dat op Lucas spijsvertering, want plots begon hij te eten zonder ophouden.
Maandagvoormiddag kwam tante Ingrid met nichtjes Marije en Laurien op bezoek. En toen hadden de dokters een superverrassing voor ons: de intraveneuze voeding zal vanaf nu alleen nog ’s nachts lopen, dus mogen wij elke dag na de bestraling naar huis! Zo ook vandaag: om 12u30 deze middag konden wij vertrekken tot 20u deze avond. Van een onverwachte meevaller gesproken!
Deze namiddag kwamen dan nog tante Liesbeth en Laura op bezoek, maar dus niet in het ziekenhuis, maar lekker gezellig bij ons thuis.
Het is heerlijk om vanaf nu half pension te zijn in hotel UZ. Zo kunnen we toch nog een beetje een normaal gezinsleven leiden. En papa en mama? Tja die zullen de koude winterse nachten dan maar eventjes apart met een extra fleecedekentje moeten trotseren …
Heel fijn om dit nieuws te lezen!! Jammer van die koude nachten ;-), maar de warme dagen zullen de nachten zeker draaglijk maken!
LikeLike
Oef zeg, alle geluk komen er af en toe toch kleine meevallertjes, al blijft het natuurlijk niet eenvoudig. We zullen een brei-sessie organiseren voor warme dekentjes! 😉
LikeLike
Gewoon een knuffel van een bijna onbekende. Lode
LikeLike