“Doen we dat thuis ook?” vroeg Lucas op de fiets. Het voortuintje waarlangs we reden was helemaal aangekleed met Halloween attributen. “We kunnen wel íets doen” probeerde ik het enthousiasme nog te temperen. Maar er was geen houden meer aan. En dus trokken we vandaag naar de groentenwinkel, op zoek naar een mooie pompoen. Het grootste exemplaar lag uitnodigend te lonken aan de deur van de winkel. Aan die verleiding was niet te weerstaan. Pompoensoep is daarenboven altijd lekker. Met een dolenthousiaste Lucas terug naar huis, pompoen wegen (20 kg), akelig gezicht op teken en maar uithollen. Met 2 grote ketels soep kunnen we wel even voort.
Koning voor altijd 