Koning voor altijd

Op zondagochtend in de ontluikende zon de was uithangen, is voor mij een bescheiden huisvrouwelijk genot.  Wanneer dit gebeuren opgeluisterd wordt door een flinke dosis kleuterlogica, is er weinig dat er nog kan aan tippen.  Terwijl ik daarnet de was aan het uithangen was, kreeg ik weer een bijzonder staaltje Lucas logica gepresenteerd.  Hij kwam me buiten vergezellen en vuurde meteen af: “Mama, met kanker en Chemo Kasper is het net als met de boze vogels van mijn spelletje (Angry Birds) he?” “Oh jee, wat gaat er nu weer komen” dacht mama geamuseerd.  “De boze vogels zijn Chemo Kasper en zijn vriendjes die de kankercellen dooddoen. En de groene varkentjes waar de boze vogels op schieten zijn de kankercellen he mama. Het spelletje van de boze vogels is echt een spelletje voor kindjes met kanker he?  Daarom dat ik dat nu zo graag speel.” Mama onderdrukt een lachje.  “Maar met de klimop in onze tuin is het omgekeerd he mama” gaat Lucas verder.  “De klimop doet de bomen en de struiken dood en maakt ook de muren kapot he mama. Daarom is de klimop zoals de kankercellen die de goede cellen kapot maken.  En wij zijn de Chemo Kaspers, want wij doen de klimop dood.” En na dit sermoen vol kleuterwijsheid huppelt hij weer naar binnen om verder te eten.

Chemo Kasper pleegt telkens weer een zware aanslag op zijn haarcellen – zijn wenkbrauwen en wimpers moeten er nu ook aan geloven – en op zijn maagcellen – het is weer een heuse ontdekkingstocht naar dingen die hem smaken – maar zijn hersencellen doen het vooralsnog prima.  Houden zo!