De grote hitte waar we momenteel van ‘genieten’ – ik durf niks ander schrijven na het sombere weer van afgelopen voorjaar en het algemene gezucht en gekreun daarover – stelt ons voor nieuwe uitdagingen. Eerst en vooral maakt de chemo Lucas’ huid veel gevoeliger voor zonnebrand. We kunnen dus niet genoeg smeren. Zijn kale knikker vraagt natuurlijk nog extra bescherming, gelukkig heeft hij met papa een zonnehoed gekocht, die hij net niet dag en nacht draagt. Maar ook buiten spelen vraagt extra aandacht: de zandbak is verboden, gelukkig hebben de buurvrouwen – wat zouden we zonder hen beginnen?!- nog een emmer proper wit zand over van hun terras en kan Lucas daar steeds mee spelen als hij er zin in heeft. Het zwembadje laten we deze zomer maar ingepakt, het is een te grote potentiële besmettingshaard en zijn bloedwaarden staan momenteel al heel laag. Stromend water geeft echter minder grote risico’s en zo kon hij zich deze namiddag samen met Ruth uitleven bij de buurvrouwen met de tuinslang. Gaan zwemmen is al helemaal geen optie met zijn neussonde.
De chemo vraagt ook voldoende vochtopname in het lichaam: veel drinken is dus de boodschap en dat is nog steeds een strijdpunt. Gelukkig kunnen we extra water inspuiten via de sonde en is Lucas na zijn ongezonde eetgewoonten van afgelopen weken momenteel vooral geïnteresseerd in groenten en af en toe een stuk fruit. En zo komen we samen met Lucas steeds wel tot een antwoord op de vele grote en kleine uitdagingen waarvoor de kanker en de chemotherapie ons stellen.
Koning voor altijd 