Op het werk: voorlaatste schooldag en laatste dag klassenraden. Lucas met mama achterlaten op de dagzaal voor een kleine chemokuur en dan doorrijden om te gaan werken. Het heeft iets heel bevreemdends; een switch tussen het ene universum en het andere. Met een onoverbrugbare kloof tussen de twee. Hoe lief en deugddoend ook de eindeloze stroom van betrokken reacties van collega’s. De verleiding om te bellen ‘dat ik niet op school zou geraken’ loerde toch even om de hoek.
Gelukkig maar heel even, want gaan werken is ook een uitlaatklep. En vooral een noodzakelijke verbinding met een ‘normaliteit’ die soms verloren lijkt.