Gisteren namen we met heel veel mensen afscheid van Lucas. De prachtig versierde kerk, mooie muziek en uitstekende voorgangers, gaven de juiste toon van diep verdriet en dankbaarheid voor wat was. Tegelijk primeerde de exliciet uitgesproken hoop om Lucas levend te houden in woord en gedachte. De intensiteit van de hele dag is onmogelijk in woorden uit te drukken, maar voelde voor ons alleszins aan als “een koning waardig”. Het zeer intieme afscheid bij het graf na de koffietafel, met bijpassende Olaf, maakte dat de dag voor Ruthje op een of andere manier ‘klopte’.
Het absolute gemis, dat vandaag pas echt begonnen is, wordt tegelijk getemperd door heel veel dankbaarheid voor iedereen die dit mooie afscheid heeft mogelijk gemaakt en de verbondenheid met velen die beseffen dat het voor ons nu pas allemaal in zekere zin “begint”.
Koning voor altijd 
Je hebt gelijk, ik dnk dat nu pas de harde realiteit begint, dus, blijven brieven,
LikeLike
Dus nu blijven schrijven, voor Koning Lucas
LikeLike
Ik “durf” het bijna niet te schrijven maar het afscheid was zo o n b e s c h r i j f l i j k “mooi”. Zo ingetogen, intens, liefdevol, … net zoals ik jullie al bijna 2 jaar op de blog ken (ik ken enkel Berthe, Seppe en Pelle persoonlijk). Ik denk dat Koning Lucas zelf helemaal niet beseft wat hij voor heeeeeeeeeeeeeeeel veel mensen hier betekent. Jullie liefde was zo voelbaar, zo tastbaar voelbaar, zo … Hou deze liefde vast, Lucas en jullie verdienen dat zo!
LikeLike
Lieve Tomas en Diewer en kids
Het was inderdaad een koning waardig… Zo veel volk en toch intiem… Zo rijkelijk en tegelijk zo ingetogen en sober… Het was aangrijpend hoe jullie samen Lucas droegen… Zo sterk symbolisch voor hoe jullie met hem zijn ziek zijn gedragen hebben, hem in zijn strijd ondersteund hebben…
Het lied van Tomas ontroerde me t meest… Zo puur… Vanuit het hart… Even verdween iedereen en waren er enkel Lucas en jullie gezin… De kracht die jullie uitstraalden als gezin ontroerde en deed me tegelijk wankelen… Zo’n verbondenheid, zo’n liefde,…over de dood heen… Dankbaar om hiervan getuige te mogen zijn… Wat een onuitwisbare indruk lieve Lucas* liet jij bij zovelen achter alsmede de boodschap om tenvolle te leven elke dag ons gegeven
Sterkte aan jullie, lieve Tomas, Diewer en co voor het dragen van de leegte die jullie grote koning, jullie Olaf, achterlaat xxx
Kirsten en co
LikeLike
nu alles voorbij is , ” wie schrijft die blijft” , dus af en toe iets “bloggen”! we zijn er voor jullie!
LikeLike
Het was een zeer mooi en waardig afscheid van een heel mooi en prachtig kind. De zon scheen in de kerk bijna gedurende de gehele dienst. Een mens mag niet bijgelovig zijn maar toch….het maakte alles nog meer intens. ….
LikeLike
Lief, mooi, intens, pakkend, nooit eerder heb ik een viering zo intens meegemaakt, laat mij eerlijk zijn, nog nooit heb ik een afscheid van een kindje meegemaakt…en het spijt me erg dat het jullie kapoen moet zijn…het was mooi, echt mooi, ik was zo overmand door emoties toen ik de kerk binnenkwam en Lucas en jullie moest groeten, Tomas was zelfs zo moedig om mij te bedanken om er zelfs maar te zijn, wat een een omgekeerde wereld was dat, ik voelde mij getroost…terwijl ik jullie wou troosten…lieve zoenen lieve, lieve schatten…
LikeLike