De ondraaglijke absurditeit van het bestaan

Ondanks het nieuws van gisteren, gaan we vandaag gewoon werken.  Er staan lessen op het programma en belangrijke vergaderingen, waar zaken moeten worden besloten en ingepland. Tussenin nog snel een telefoontje met de kinderartsen op Gasthuisberg en een poging om de bestralingsarts te pakken te krijgen, naast heel wat berichtjes en telefoontjes naar/met bezorgde en meelevende familieleden en vrienden. Ook buiten het werk hebben we tal van engagementen en plannen en we laten voorlopig alles gewoon doorlopen, alsof er niks aan de hand is. Want misschien is er ook helemaal niks aan de hand.

Maar hoe ondraaglijk en absurd is dit intussen geworden. In november was onze eerste reflex “we plannen voorlopig niks meer”, maar dat was zo deprimerend dat we onze ondernemingsdrang uiteindelijk maar weer de vrije hand lieten.  Deze keer lijkt doorgaan de enige optie, maar tegelijk voelt dat heel bedrieglijk, alsof we de bittere realiteit niet willen aanvaarden. Maar we kunnen moeilijk alles en iedereen rondom ons “on hold” zetten, omdat ons leven weer maar eens op zijn kop staat.

Al deze worstelingen geven aan dat onze grenzen zo langzamerhand bereikt zijn.  Wat de biopsie ook oplevert, de onzekerheid moet stoppen.  Het is genoeg geweest.


4 reacties op ‘De ondraaglijke absurditeit van het bestaan

  1. We duimen, vloeken, bidden en hopen met jullie mee. We kunnen ons amper voorstellen hoe slopend en ondragelijk de onzekerheid moet zijn. En hoe onrechtvaardig en absurd het ‘foute lotje’ is… Als er ook maar iets is dat we kunnen doen… We denken aan jullie!

    Geliked door 1 persoon

  2. Xxxxxxxxxxxxxxxx
    Ik leef zo met jullie mee! Volhouden he! En voor iedereen in het gezin geef ik een warme, dikke knuffel….

    Geliked door 1 persoon

  3. “Het is genoeg geweest” Hoeveel waarheid kan er achter een zinnetje schuilen… Lucas zien gisteren was zo fijn, maar ook jullie liefde naar elkaar toe zien, doet ongelofelijk deugd. Je hebt natuurlijk niet veel keuze, maar jullie doen het toch maar! Neeroeteren is exact een uurtje rijden van bij jullie en wat is nu een uur? Altijd welkom!
    Veel liefs
    Marijke

    Geliked door 1 persoon

  4. Jullie zijn nochtans heel goed bezig. Gewoon verder doen, van elke dag het beste maken en elkaar gelukkig maken. Die dreiging is er uiteraard te veel aan, maar als je op het einde van je dag tevreden bent met wat je ervan gemaakt hebt, dan zit je sowieso goed. Wat de toekomst brengt, dat heb je nooit in de hand. Bij jullie is het gevaar concreet en duidelijk, maar bij een ander zie je nu misschien niets, maar kan er morgen noodweer zijn. Leef dus iedere dag alsof het je laatste is, en doe dat gewoon weer verder en verder en verder …
    Jullie zijn onvoorstelbaar en roep gerust als je wat onvoorstelbare hulp nodig hebt :).

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.